Zakończenia Zapadające w pamięć!
Wyobraź sobie, że z zapartym tchem oglądałeś film. Fabuła była bardzo wciągająca, obfitowała w zwroty akcji i dramatyczne wydarzenia. Widzisz, że do końca zostało już tylko kilka minut. Ciekawość Cię zżera, by dowiedzieć się, jak to się wszystko zakończy. Czekasz na ostatni fajerwerk, zanim historia się dopełni. Jednak ostatnia scena wygląda zupełnie inaczej. Na środek kadru wychodzi reżyser i mówi:
W sumie to już wszystko. Nie nakręciliśmy już niczego więcej. Dziękuję za obejrzenie filmu.
Po takim rozwoju wydarzeń każdego amatora filmów trafiłby szlag z jasnego nieba. Jak mogli tak zakończyć film! Zmarnowali cały potencjał. Ten reżyser jest potwornie niekompetentny skoro nie potrafił odpowiednio sfinalizować tak ciekawego filmu. Myślę, że większość z nas zgodziłaby się z taką oceną.
Jednak kiedy mamy do czynienia nie z filmem a wystąpieniem, całkiem o tym zapominamy. Ludzie potrafią wygłosić fascynujące przemówienia, angażować publiczność, błyskotliwie prezentować swoje argumenty, a potem zamiast zakończyć z pompą mówią: To już wszystko, dziękuję.
Trudno byłoby mi wymyślić bardziej rozczarowujące zakończenie świetnego wystąpienia.
Dlatego poniżej pokażę Ci, jak można zrobić to lepiej. Tak, by słuchacze dobrze Cię zapamiętali, a może nawet kiwnęli głową z uznaniem lub powiedzieli: WOW!
10 sprawdzonych sposobów na niezwykłe zakończenie wystąpienia
1. Zatocz koło
Wróć do punktu wyjścia, nawiąż do początku swojej wypowiedzi.
2. Wyciągnij asa z rękawa
Zostaw na koniec jeden kluczowy argument lub niezwykle przekonujący przykład, którego nie wykorzystałeś w rozwinięciu.
3. Zilustruj kluczowy argument
Pokaż zdjęcie, użyj rekwizytu lub przytocz historię, by przypomnieć najważniejszy argument, który słuchacze mają zapamiętać.
4. Opowiedz historię w której zawarte jest Twoje przesłanie.
5. Rozśmiesz publiczność
Zamiast używać dowcipu niezwiązanego z tematem Twojej prezentacji, wykorzystaj anegdotę z Twojej pracy, posłuż się ironią lub autoironią.
6. Pokaż cytat wywołujący emocje
Autorstwa sławnej postaci, klienta lub nawet dziecka, który dobrze zilustruje Twoją główną myśl.
7. Zadaj pytanie które sprowokuje słuchaczy do myślenia i pozostawi ich z niedosytem.
8. Wezwij do działania
Zaproponuj słuchaczom jedną konkretną rzecz, którą jeśli zrobią, zmienią swoje zawodowe lub osobiste życie na lepsze.
9. Zrób coś niespodziewanego
Zaskocz publiczność. Wpraw słuchaczy w stan zdumienia, osłupienia czy rozbawienia, poprzez zrobienie czegoś nieoczekiwanego. Możesz to zrobić poprzez wykorzystanie rekwizytu, cytatu czy zdjęcia.
10. Przeramuj sytuację
Zmień początkowe założenia, odwróć je o 180 stopni. Pokaż że coś, co uważałeś za prawdę okazało się fałszywe lub odwrotnie. Albo użyj metafory lub analogii, które świetnie oddadzą Twoje przesłanie.
Przykłady:
1. Zatocz koło
Elif Shafak, turecka pisarka, na początku swojego przemówienia mówiła o tym, jak chodziła do szkoły w Madrycie. W jej klasie było wiele dzieci z innych krajów niż Hiszpania. Jednak mimo tego nie wytworzyła się tolerancyjna, multikulturowa i kosmopolityczna atmosfera. Każde dziecko było reprezentantem swojej kultury, odbierane przez pryzmat stereotypów rasowych i religijnych.
W dalszej części swojego przemówienia Elif Shafak wraca to tej historii, pokazując że to, co działo się w szkole w Madrycie, ma teraz miejsce wśród pisarzy. Że ludzie Zachodu oczekują od niej, że będzie pisała o kobietach-muzułmankach, najlepiej smutne historie. Zamiast postrzegać ją jako indywiduum, jest traktowana jako reprezentantka świata muzułmańskiego. Aby zatoczyć koło, należy nawiązać na końcu przemówienia do tego, o czym mówiliśmy na początku. Podobnie jak zrobiła to Elif Shafak w swoim wystąpieniu, które możesz obejrzeć pod tym linkiem.
2. Wyciągnij asa z rękawa
Daniel Pink, amerykański mówca i autor książek, przekonywał w swoim wystąpieniu, że motywacja wewnętrzna (autonomia, mistrzostwo i celowość) jest znacznie silniejsza niż motywacja zewnętrzna (kara i nagrody). W zakończeniu opowiedział historie tworzenia dwóch encyklopedii internetowych: tworzonej przez Miscrosoft Encarty, do zatrudnienia której wynajęto i opłacono wysokiej klasy specjalistów oraz Wikipedii – tworzonej przez amatorów za darmo. Jak zapewne wiecie, w tej walce tytanów już w pierwszej rundzie przez nokaut wygrała Wikipedia.
Ten przykład był kroplą przelewającą czarę. Jeśli ktoś nie był jeszcze do końca przekonany, czy Daniel Pink ma rację, po usłyszeniu tej historii przestał mieć jakiekolwiek wątpliwości. Warto posłuchać i obejrzeń Dana w akcji pod tym linkiem: od 16 minuty.
3. Zilustruj kluczowy argument
Malcolm Gladwell, amerykański dziennikarz i autor bestsellerowych książek, przekonywał o potrzebie różnorodności. Na zakończenie opowiedział historię o kawie. Możesz ją przeczytać poniżej lub obejrzeć pod tym linkiem – od 16-tej minuty.
Gdybym poprosił Was o wybór kawy, która Wam wszystkim odpowiada, a potem poprosił o jej ocenę, przeciętny wynik wynosiłby 60 na 100. Gdybym jednak podzielił Was na 3 lub 4 grupy i każda dostałaby swój ulubiony rodzaj kawy, oceny podskoczyłyby do 78. Różnica pomiędzy kawą ocenioną na 60 a kawą ocenioną na 78, to jak różnica pomiędzy kawą, która smakuje obrzydliwie, a kawą która czyni Cię niezwykle szczęśliwym. (…) Akceptacja ludzkiej różnorodności to klucz do prawdziwego szczęścia.
4. Opowiedz historię
Steve Jobs, twórca firm Apple and Pixar, w przemówieniu z okazji ukończenia studiów na Uniwersytecie Stanfordzkim, udzielał młodym ludziom wskazówek – jak warto żyć. Na koniec opowiedział historię, które świetnie ilustrowała jego przesłanie. Możesz ją przeczytać poniżej lub obejrzeć pod tym linkiem – od 13-tej minuty.
Kiedy byłem młody, wydawana była niesamowita publikacja o nazwie „The Whole Earth Calalog”. która była jedną z biblii mojego pokolenia. (…) To było coś jak Google w formie zeszytu, 35 lat przed pojawieniem się Google. To było idealistyczne, przepełnione czystymi narzędziami i wielkimi pojęciami. (…) Na tylnej okładce ich ostatniego numeru, było zdjęcie przedstawiające drogę o wczesnym poranku. (…) Poniżej znajdował się napis: „Pozostań głodny. Pozostań nierozsądny”. To była ich wiadomość na pożegnanie. Pozostań głodny. Pozostać nierozsądny. Zawsze sobie tego życzyłem. I teraz, gdy kończycie tą uczelnię, żeby rozpocząć życie na nowo, życzę Wam tego samego. Pozostań głodny. Pozostań nierozsądny.
5. Rozśmiesz publiczność
Nikt nie chce umrzeć. Nawet ludzie, którzy planują pójść do nieba. Podobnie żaden z naszych Klientów nie chce myśleć o awariach systemu. Jednak wszyscy wiemy, że one się zdarzają. Jeśli chcą Państwo zmniejszyć ryzyko ich występowania, proszę skorzystać z naszego produktu.
6. Pokaż cytat wywołujący emocje
Owidiusz powiedział: „Widzę i pochwalam lepsze, a idę za gorszym”. Ludzie mimo iż wiedzą, jak powinni się zachować, często postępują inaczej. Pamiętajmy o tym, gdy będziemy podpisywać umowę z nowym klientem. Stwórzmy odpowiednie zapisy, które będą bronić naszych interesów.
7. Zadaj pytanie
Pokazałem Państwu na wielu przykładach, jak nasz produkt zmienił życie innych firm. Jak pozwolił im skoncentrować się na tym, co najważniejsze i wyeliminować powtarzające się błędy. Proszę teraz pomyśleć, jak może on pomóc Państwa firmom, Państwa zespołom. Czy nie warto z niego skorzystać z bezpłatnej wersji próbnej?
8. Wezwij do działania
W materiałach otrzymali Państwo link, hasło i login do naszego systemu. Zalogujcie się do niego jeszcze dzisiaj i przetestujcie, jak działa i jak może usprawnić Waszą pracę. Efekty mogą Państwa zadziwić.
9. Zrób coś niespodziewanego
Hans Rosling, szwedzki naukowiec i mówca, zakończył swoje przemówienie o ubóstwie w spektakularny sposób. Aby dowieść, że coś, co wydaje się niemożliwe, da się wykonać, na oczach publiczności połknął stalowy miecz. Było to tym bardziej zdumiewające, że Hans wygląda jak typowy naukowiec – z okularami na nosie i koszulą w kratę. Nikt się nie spodziewał takiego zakończenia. Możesz je zobaczyć pod tym linkiem – od 18-tej minuty.
Oczywiście nie zachęcam Cię, by w zakończeniu każdego przemówienia połykać miecz ; – ) Podobny efekt można osiągnąć w łatwiejszy sposób.
Pamiętam przemówienie Miłosza, w którym opowiadał o kapeluszach: jaką funkcję odgrywały w modzie, jak się zmieniały na przestrzeni wieków. Na sam koniec przemówienia powiedział:
A jeśli kapelusz nie pasuje Wam do garderoby, ani nie potrzebujecie nim ukryć łysiny, zawsze można go zastosować jeszcze w innej funkcji…
W tym momencie Miłosz ściągnął kapelusz z głowy, odwrócił go otworem do góry i podszedł do publiczności z wyciągniętą ręką, imitując zbieranie pieniędzy za występ.
10. Przeramuj sytuację
Sir Ken Robinson, brytyjski ekspert od kreatywności i nauczania, pokazywał w swoim przemówieniu, jak można uciec z edukacyjnej drogi donikąd. Porównywał obecny system edukacji do Doliny Śmierci – najgorętszego i najsuchszego miejsca w Stanach Zjednoczonych, w którym, jak sama nazwa wskazuje, nie ma żadnego życia. Ken Robinson jest jednak pełen wiary w to, że ten system można zmienić.
W zakończeniu przemówienia opowiedział historie o tym, jak w zimie 2004 roku w Dolinie Śmierci spadł deszcz. Pierwszy raz od stu lat. I nagle cała dolina pokryła się dywanem kwiatów. Z gorącej pustyni, piekła na Ziemi, zmieniła się w rajski ogród. Podobnie może zmienić się też edukacja dzieci, jeśli stworzymy tylko do tego odpowiednie warunki. Warto usłyszeć tę historię z ust samego Mistrza, pod tym linkiem – od 16-tej minuty.
Teraz już wiesz, jakie są sprawdzone sposoby na ciekawe zakończenie wystąpienia. Przetestuj kilka z nich, które wydają Ci się najlepsze dla Twojej sytuacji. Z czasem wymyślisz też swoje sposoby, które będziesz mógł używać wielokrotnie, lekko je modyfikując. Zakończenia zapadające w pamięć to kapitał, w który warto inwestować.
